Po ilu latach jest przedawnienie sprawy cywilnej według kodeksu cywilnego?

Przedawnienie jest kluczowym pojęciem w prawie cywilnym, które określa, po jakim czasie wierzyciel traci możliwość skutecznego dochodzenia swoich roszczeń na drodze sądowej. Znajomość terminów przedawnienia ma fundamentalne znaczenie zarówno dla osób dochodzących swoich praw, jak i tych, wobec których kierowane są roszczenia. W tym artykule przedstawiamy szczegółowe informacje o przedawnieniu spraw cywilnych według polskiego kodeksu cywilnego, wyjątki od ogólnych zasad oraz sposób liczenia terminów przedawnienia.

Czym jest przedawnienie roszczeń w prawie cywilnym?

Przedawnienie roszczeń to instytucja prawna, która powoduje, że po upływie określonego czasu wierzyciel traci możliwość skutecznego dochodzenia swoich praw przed sądem. Przedawnienie nie powoduje wygaśnięcia samego roszczenia, a jedynie daje dłużnikowi prawo do uchylenia się od jego spełnienia. To istotna różnica, o której często zapominamy w codziennych rozważaniach o przedawnieniu.

Przedawnienie to upływ czasu, po którym dłużnik może skutecznie odmówić spełnienia świadczenia, powołując się na zarzut przedawnienia.

Instytucja przedawnienia została uregulowana w art. 117-125 Kodeksu cywilnego. Jej głównym celem jest zapewnienie pewności obrotu prawnego oraz mobilizowanie wierzycieli do terminowego dochodzenia swoich roszczeń. Dzięki przedawnieniu unikamy sytuacji, w której zobowiązania mogłyby być egzekwowane po wielu dekadach, gdy zgromadzenie dowodów staje się praktycznie niemożliwe.

Ogólne terminy przedawnienia roszczeń według art. 118 KC

Podstawowe terminy przedawnienia roszczeń zostały określone w art. 118 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi:

  • 6 lat – dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej
  • 3 lata – dla pozostałych roszczeń

Warto wiedzieć, że do 9 lipca 2018 roku terminy przedawnienia wynosiły odpowiednio 10 lat i 3 lata. Zmiana wprowadzona nowelizacją Kodeksu cywilnego skróciła najdłuższy termin przedawnienia z 10 do 6 lat, co znacząco wpłynęło na sytuację prawną wielu podmiotów.

Terminy szczególne przedawnienia roszczeń

Oprócz ogólnych terminów przedawnienia, kodeks cywilny oraz inne ustawy przewidują terminy szczególne dla określonych rodzajów roszczeń:

  • 1 rok – dla roszczeń z tytułu rękojmi za wady fizyczne lub prawne (art. 568 KC)
  • 2 lata – dla roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym (art. 442¹ KC)
  • 3 lata – dla roszczeń o świadczenia alimentacyjne (art. 137 KRO)
  • 5 lat – dla roszczeń z tytułu zachowku (art. 1007 KC)
  • 10 lat – dla roszczeń stwierdzonych prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczeń stwierdzonych ugodą zawartą przed sądem albo sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd (art. 125 KC)

Te szczególne terminy mają pierwszeństwo przed terminami ogólnymi, dlatego zawsze warto sprawdzić, czy w danej sprawie nie obowiązuje termin szczególny.

Początek biegu terminu przedawnienia

Prawidłowe określenie momentu rozpoczęcia biegu terminu przedawnienia ma kluczowe znaczenie dla skutecznej ochrony swoich praw. Zgodnie z art. 120 KC, bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

Jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego (np. wezwania do zapłaty), bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął tę czynność w najwcześniej możliwym terminie.

Wymagalność roszczenia oznacza moment, w którym wierzyciel może skutecznie żądać spełnienia świadczenia, a dłużnik jest zobowiązany to świadczenie spełnić.

Dla roszczeń o zaniechanie (np. zaprzestanie naruszeń), bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym ten, przeciwko komu roszczenie przysługuje, nie zastosował się do treści roszczenia, czyli kontynuował zabronione działanie.

Przerwanie i zawieszenie biegu przedawnienia

Istnieją sytuacje, w których bieg terminu przedawnienia może zostać przerwany lub zawieszony, co ma istotny wpływ na obliczanie całkowitego czasu przedawnienia.

Przerwanie biegu przedawnienia

Przerwanie biegu przedawnienia powoduje, że termin zaczyna biec od nowa. Zgodnie z art. 123 KC, bieg przedawnienia przerywa się przez:

  • każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia (np. złożenie pozwu, wniosku o nadanie klauzuli wykonalności)
  • uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje (np. pisemne potwierdzenie długu, spłata części należności)
  • wszczęcie mediacji

Po każdym przerwaniu przedawnienia bieg terminu rozpoczyna się na nowo. W przypadku przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem, bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się na nowo od dnia zakończenia tego postępowania.

Zawieszenie biegu przedawnienia

Zawieszenie biegu przedawnienia oznacza, że przez określony czas termin przestaje biec, a po ustaniu przyczyny zawieszenia biegnie dalej (nie rozpoczyna się od nowa). Bieg terminu przedawnienia może zostać zawieszony w określonych okolicznościach, np.:

  • co do roszczeń, które przysługują dzieciom przeciwko rodzicom – przez czas trwania władzy rodzicielskiej
  • co do roszczeń, które przysługują osobom niemającym pełnej zdolności do czynności prawnych przeciwko osobom sprawującym opiekę lub kuratelę – przez czas sprawowania tej opieki lub kurateli
  • co do roszczeń, które przysługują jednemu z małżonków przeciwko drugiemu – przez czas trwania małżeństwa

Te regulacje mają na celu ochronę osób, które ze względu na szczególne relacje rodzinne lub prawne mogłyby mieć trudności z dochodzeniem swoich praw.

Praktyczne aspekty przedawnienia roszczeń

Warto pamiętać o kilku istotnych kwestiach związanych z przedawnieniem roszczeń, które mają ogromne znaczenie praktyczne:

1. Sąd nie uwzględnia przedawnienia z urzędu – aby skutecznie powołać się na przedawnienie, dłużnik musi podnieść zarzut przedawnienia w toku postępowania sądowego. Jeśli tego nie zrobi, sąd zasądzi roszczenie pomimo jego przedawnienia.

2. Przedawnienie a zobowiązania naturalne – spełnienie świadczenia przedawnionego jest ważne i skuteczne. Dłużnik, który spełnił przedawnione świadczenie, nie może żądać jego zwrotu, ponieważ wykonał istniejące zobowiązanie (choć pozbawione przymusu państwowego).

3. Modyfikacja terminów umownych – strony nie mogą w drodze umowy przedłużać ani skracać terminów przedawnienia, a także zmieniać zasad dotyczących zawieszania i przerywania biegu przedawnienia. Takie postanowienia umowne będą nieważne.

4. Nadużycie prawa – w wyjątkowych przypadkach sąd może nie uwzględnić zarzutu przedawnienia, jeśli uzna, że jest to sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (art. 5 KC). Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy dłużnik celowo wprowadził wierzyciela w błąd lub utrudniał dochodzenie roszczeń.

Znajomość terminów przedawnienia oraz mechanizmów ich liczenia jest niezbędna dla skutecznego dochodzenia swoich praw. Pamiętaj, że upływ czasu działa na twoją niekorzyść, jeśli jesteś wierzycielem, dlatego nie zwlekaj z podjęciem działań prawnych. W razie wątpliwości co do przedawnienia konkretnego roszczenia, warto skonsultować się z prawnikiem, który pomoże określić właściwy termin i zaplanować odpowiednie działania prawne, zanim będzie za późno.